- Lumbini 1-2-3 februari

Na mijn bezoek aan Nagi Gompa ben ik doorgereisd naar Kathmandu om daar, om kwart voor 7, de lange afstandsbus te kunnen nemen naar Lumbini, de geboorteplaats van Boeddha. Ik wilde daar graag naartoe omdat dan voor mij de cirkel rond is wat betreft het lesgeven aan de monniken en het meer kennis en begrip krijgen voor het Boeddhisme. Het werd een 10 uur durende rit, dat ben ik inmiddels gewend en anders kun je er gewoon niet komen. Gedeeltelijk weer dezelfde route als toen naar Pokhara. het was al laat, zeven uur...donker.....kon zodoendede Trungram monastery niet vinden. Ik had inmiddels een Chinese jongen en een Tibetaanse vrouw met haar dochtertje in de bus ontmoet die bij me bleven om samen een slaapplaats te zoeken. We hebben toen de dichtsbijzijnde genomen, Korean monastery, daar waren nog slaapplaatsen en je kon een hapje 'niet meer warm' eten..... Het was maar goed dat we er waren want het meisje was al een keer tijdens het wandelen in elkaar gezakt met haar pop in haar arm, moeder liep gewoon door omdat ze het niet in de gaten had. Zij sprak namelijk naast Tibetaans ook Chinees dus was hevig in gesprek met de student. Was best even eng, ze was echt uitgeput....Om half negen lag in een betonnen ruimte, met zes vrouwen ( inclusief dat meisje) op een dun matje met een dik doorgestikt dek. Slapen......

De volgende ochtend vroeg opgestaan, half 8. Ontbijt was al opgeruimd, dat wist ik wel, want dan had je dat op ' kloostertijd moeten nuttigen en dat was 6 uur. Ik heb heerlijk door het prachtige natuurgebied gewandeld. Eerst van daar uit naar heet eindount van het gegraven kanaal gegaan, ongeveer 7 kilometer. Op dat eindpunt staat een beroemd beeld, geschonken door India van een Boeddha en een witte wereldstupa, geschonken door Japan. De hele tijd waan je je eigenlijk in een sprookjestuin. Veel landen hebben hier, pracht en praal tentoongesteld aan tempels. Chinese tempel, Thaise tempel, Koreaanse tempel, ook door Amerika en Duitsland bekostigde tempels. Daarnaast nog prachtige tuinen daaromheen aangelegd, vijvers...heel vredig en rustig allemaal, goed om er te zijn. Ik heb nog een hele mooie ijsvogel gezien......omdat er ook heel veel watergebied is waar je doorheen loopt. Het enige wat echt niet klopt is dat er in dat gegraven kanaal motor- speedboten varen om je van noord naar zuid te brengen of terug, ik heb dat lekker gewandeld.

Terug naar helemaal het beginpunt kwam ik bij DE geboorteplek van Boeddha. Je moet een ticket kopen, verder op blote voeten, dat is hier sowieso in elke tempel verplicht. Het huis van Boeddha daar is een looproute in vastgelegd, dus het is beetje Eftelingproof, dan kom je op het einde bij een plek waar ook de ' markerstone' onder glas ligt, sinds een paar jaar, waar Prince Siddharta geboren is. Veel mensen hebben gouden folietjes bij zich die ze daar dan op de muur kleven of kleine offeringen plaatsen.

Nog even gekletst met de guard omdat die vroeg waar ik vandaan kwam en wat ik in Nepal al die maanden gedaan had. Verder heb ik het dorp nog bezocht. Dat is ook echt nog een Middeleeuws tafereel, mooie lemen huizen, prachtige kleuren en hardwerkende mensen. Had een echt bakkertje ontdekt, die lekkere macroonkoekjes had (mijn favoriet) en die had ik ook gekocht voor de moeder van Bharat omdat ik daar te gast mag zijn!