- laatste dag in 'mijn' dorpje Sankhu

Wat is het toch vreemd als je ruim drie maanden intensief in een gemeenschap gewerkt en geleefd hebt....je daar dan weg gaat.....Doordat ik ook echt in het oude Middeleeuwse dorp elke dag boodschappen ging doen om samen te koken ( de meeste dagen dan) heb je ook mensen van daar echt leren kennen. Ze zeggen elke keer Namasté als je voorbij komt, ik groet natuurlijk ook....Je hebt zo na verloop van tijd je vaste klantjes, je weet welke producten goed zijn en ik kan niet anders zeggen dan dat ik me daar echt voortaan voelde 'thuishoren'........

Toch.......afgelopen zondag 10 februari, op de verjaardag van mijn vriendin Anita, had ik mijn laatste dag daar. Ik had besloten met de local bus naar Pauwa te gaan, nog een goed flink stuk omhoog, omdat je daar een mooi en breed overzicht hebt over het Himalayamassief. Een dag eerder reed die bus niet omdat de bussen nodig waren voor het Mila festival in het dorp. Dit festival duurt een hele maand en alle vrouwen zijn in die periode in het rood gekleed en doen veel offeringen bij de Hindoetempel en wassen zich daar plaatselijk in de rivier. Er komen heel veel beroeps- bedelaars op af en handelaren, die met hun goederen naast de weg op bamboe uitstallingen hun waren aanbieden en hapjes eten!  Heb er vorige week een leuke dag gehad.

Nu naar Pauwa.....om half 10 had ik de bus, de zon scheen.....wat wil ik nog meer! Er kwam een student naast me zitten, dat doet er ALTIJD wel een als ik in de local bus zit want dan kunnen ze even Engels oefenen.....10 uur was ik daar. Ik had mijn kamertje van tevoren weer helemaal gepoetst en met nat afgedaan en mijn spullen zolang opgeslagen in de keuken. Ik had gisteren, en vanochend bevestigd, al een taxi besteld om me op het einde van de zondag naar Kathmandu te laten brengen met al mijn bagage. Dit taximannetje stond nl zaterdag zo ijverig zijn autootje te wassen aan de straat met het water van het beekje...dat ik dacht....ik gun het hem! Dus dat was geregeld....

Op de top aangekomen kreeg ik echt en WAUW gevoel.....Je ziet echt een heel breed stuk van de bergen geweldig!! Dit had ik echt nog ff nodig zo op het einde, dit prachtige stuk natuur. Natuurlijk was het voor mij nog nèt niet ver en hoog genoeg....heb nog een flinke wandeling naar boven gemaakt een stap hoger, dus ook meer te zien. Op een gegeven moment liep ik toch wel wat eenzaam vond ik zelf en vond ik het alleen wandelen niet niet meer fijn voelen. In het begin kwam ik nog steeds vrouwen tegen die spullen van het land droegen maar na een poos niet meer.....voelde niet fijn meer dus gaan zitten, van het uitzicht genoten en omgedraaid. Toen was het half 1, onderweg kwam ik voorbij het snow-view mountain resort....Er was helemaal niemand, toch gevraagd of ik daar wat kon drinken en eten en dat kon!  Hij bracht me helemaal naar de 5e verdieping op een enorm dakterras.....Heb hem van mij wat foto's laten maken en heb daar geluncht, mijn favouriete Pakauda (gefrituurde groentes). Om half 2 bij buspark terug. Onderweg had ik telefoon van Rene gekregen dat ik met hem in de jeep wel mee naar Kathmandu kon om 15.00 uur, hij had daar een afspraak. Tja......toen ' mijn taximannetje' gebeld en uitgelegd dat ik met iemand meekon, hij begreep het wel!

Wat wil nu het geval.....ze hadden mij verteld dat er elk half uur een bus terug ging naar Sankhu, ik stond al zeker drie kwartier te wachten en ik dacht zo ga ik die afspraak met Rene zeker niet halen....ratel ratel in mijn hoofd...ik zie veel jongelui op motoren naar beneden gaan....zal ik vragen of.....Het loste zich vanzelf op: een jongen vroeg of ik problemen had: wat gebabbeld en zijn neef wilde mij wel (nadat hij z'n lunch ophad) naar beneden brengen. Ja.....en hoe....hij wilde zijn stuurmanskunsten aan mij wel eens laten zien denk ik maar ik was op tijd beneden!!! half 3

3 uur....geen Rene....belde wat later om te zeggen dat de jeep nog niet klaar was, die stond nog met weeskinderen bij het ziekenhuis....Het werd half 5! Wel mooi de gelegenheid gehad om aan de straat te zitten kijken, naar spelende kinderen, zwaartillende vrouwen, haar-wassende moeders, dus een mooi afscheid van Sankhu!

Om kwart voor 6 in Kathmandu en gezellig uit eten gegaan bij Funcky Bouddha met Ellen en haar ouders, en toen slapen.......